Żaden rodzic nie lubi być odbiorcą budzących strach, niechcianych „dobrych rad rodzicielskich” od innych. Niezależnie od tego, czy pochodzą od rodziny, przyjaciół, innych rodziców, czy też od przypadkowych spotkanych ludzi, porady mogą mieć rangę od naprawdę troskliwej wskazówki, która trafia w niewłaściwym momencie, po celowe i uporczywe dokuczanie lub osądzanie. Tego typu zachowanie innych może naprawdę wpłynąć na wszystkie Twoje najgorsze rodzicielskie niepewności. Oto nasza (nieproszona) rada, jak zachować pewność siebie i nie poddawać się.
Praktyka, cierpliwość
Po pierwsze, zaakceptuj, że niechciane porady są częścią pakietu dla rodziców. Będzie się to zdarzać od czasu do czasu i nie jesteś sam, który musi przez to cierpieć. Kiedy to się stanie, zmów krótką modlitwę, aby zachować spokój: „Wszechświecie, chcę cierpliwości i chcę jej teraz”. (Zastrzeżenie: może minąć trochę czasu, zanim wszechświat otrzyma wiadomość.) W życiu będzie mnóstwo sytuacji, w których Twoje dzieci również będą wystawiać na próbę Twoją cierpliwość, więc jest to dobra praktyka. Następnie poświęć chwilę na rozszyfrowanie intencji komentarza. Jeśli wydaje się to szczere i po prostu niestosowne, uśmiechnij się i idź dalej. Jeśli wydaje się to celowo pasywno-agresywne lub masz do czynienia z recydywistą, śmiało pomachaj psim wskazówkom.
Regularnie kontroluj zdrowie psychiczne
Znasz już ludzi, którzy są świetnymi rodzicami. Od czasu do czasu sprawdź od nich zdrowie psychiczne, aby zwiększyć pewność siebie! Każdy rodzic musi/będzie chciał poprosić innych o radę i pomoc. Zwłaszcza, gdy masz pierwsze dziecko i ze zdziwieniem odkrywasz, że nie zachowuje się, nie robi kupy, nie je, nie śpi, nie chodzi, nie rozmawia, nie utrzymuje kontaktów towarzyskich ani nie bawi się dokładnie wtedy, kiedy i jak mówią te książki o rodzicielstwie lub jak inne dzieci wiesz, że tak. Porównanie jest matką wszystkich niepewności. Jednak szczere zapewnienia ze strony innych rodziców, którym ufasz, Twojej rodziny lub przyjaciół, mogą przywrócić Ci pewność siebie i utwierdzić Cię w przekonaniu, że zarówno Ty, jak i Twoje dziecko radzicie sobie doskonale.
Zachowaj ciekawość i wykorzystaj kreatywność
Od niemowlęctwa do wieku szkolnego rozwój Twojego dziecka następuje tak szybko, że to, co pewnego dnia sprawdzi się w przypadku karmienia piersią, kładzenia dziecka na czas lub zaprowadzania do restauracji, może wymagać zmiany następnym razem. Nagle Twoje współczujące dziecko wyrywa jabłko innemu dziecku, Twój odważny mały odkrywca spada ze zjeżdżalni na placu zabaw, a Twoje zmęczone dziecko wpada w załamanie w miejscu publicznym. To naturalne, że czujesz się zdezorientowany, sfrustrowany, wyczerpany lub po prostu osłupiały, kiedy tak się stanie. To Twoja szansa na wykorzystanie swoich twórczych mocy i prawdopodobnie robisz to, nawet nie zdając sobie sprawy, że to się dzieje. Po prostu myślisz na nogach i zastanawiasz się, czego spróbować dalej. Robisz, co możesz, opierając się na swoich doświadczeniach z dzieckiem (a może także na podstawie tego, ile ostatnio spałeś).
Nie ma problemu, jeśli zajmie to trochę czasu lub kilka prób opanowania sytuacji. Tak właśnie działa rodzicielstwo i to jest W porządku – rozumiesz! Jeśli nie narażasz innych wokół siebie na bezpośrednie niebezpieczeństwo, pozwól im myśleć, mówić i robić, co chcą.
Znajdź sposób na śmiech, gdy czujesz się zraniony
Kiedy brakuje Ci snu, Twoje poczucie humoru może trochę ucierpieć. OK, trochę bardzo. Ale jeśli jesteś w stanie zamienić bolesny komentarz w komiczną sytuację w swojej głowie, gdy to się dzieje (lub może po tym, jak zgrzytasz zębami lub trochę krzyczysz), być może możesz zapobiec temu, aby zniszczył Twój nastrój lub cały dzień. Spróbuj wyobrazić sobie, że osoba udzielająca Ci rady rozmawia z korkiem od butelki wina w ustach, albo skacze na jednej nodze, albo ma gluta na nosie. Możesz także odpowiedzieć: „Jeśli okaże się to największym problemem w życiu mojego dziecka, jestem pewien, że gdy dorośnie, wszystko będzie w porządku”. Jeśli nic z tego nie pomoże, zadzwoń później do przyjaciela i wspólnie się z tego pośmiejcie.
Bądźcie w jednym zespole
Rodzicielstwo to praca zespołowa. Jeśli problem dotyczy Twojej rodziny, trzymajcie się razem i wspólnie z partnerem dowiedzcie się, jak rozładować napięcie. Jeśli czujesz się wyśmiewany, włącz sygnał alarmowy, a Twój partner może przyjść na ratunek, wznosząc toast na cześć tego, jak świetnie radzisz sobie jako rodzic. (I odwrotnie, oczywiście.)
Odsuń się od sytuacji
Jeśli po prostu nie możesz już tego znieść, przeproś i fizycznie usuń się z tej sytuacji, jeśli to w ogóle możliwe. Zabierz dziecko do innego pokoju, idź do domu, do łazienki, na inny kontynent. W takim razie pamiętaj, że to nie ma nic wspólnego z tobą. Ta osoba pragnie albo być częścią Ciebie i życia Twojego dziecka, nadrobić własną niepewność, problemy z kontrolą, błędy i żale rodzicielskie, albo coś innego. Najprawdopodobniej zachowuje się tak samo, jak inni zachowywali się wobec niego, gdy był w twojej sytuacji, nawet o tym nie myśląc. Bolesny komentarz nigdy nie zdefiniuje Twojego pełnego zestawu umiejętności rodzicielskich, Twojej miłości do dziecka i więzi z nim. MASZ TO.